READING

5 x kidsproof in Stedelijk Museum Schiedam

5 x kidsproof in Stedelijk Museum Schiedam

In het Stedelijk Museum Schiedam is genoeg te beleven voor kinderen. Nienke schreef eerder al een blog over de kindvriendelijkheid van het museum. Maar wat zijn hier nu de kidsproof-kunstwerken? Linda zet ze voor je op een rijtje! 

#1. Beeldhouwwerk zonder titel
Op de Appelzolder vind je naast schilderijen een bijzonder beeldhouwwerk, deze staat achter glas dus je kind kan er niet aan zitten, maar wel naar kijken omdat hij voor ons volwassenen op kniehoogte staat. Dit werk zonder titel is gemaakt in 1949 door Lotti van der Gaag (1923-1999)een Nederlands beeldhouwster en schilderes. Het zijn drie figuren die naast elkaar staan, hand in hand. Wat ze aan het doen zijn? Mijn kids denken dat ze dansen. Een ander denkt misschien dat ze over straat slenteren; iedereen geeft zijn eigen uitleg. De ogen, mond en handen zijn duidelijk herkenbaar. Kenmerkend is het uitstulpsel op het hoofd, waardoor het een beetje een alien-look krijgt. Kinderen vinden het erg leuk om de herkenbare lichaamsdelen te benoemen.

De naam ‘Appelzolder’ verwijst naar de tijd dat bijna driehonderd werken van Karel Appel op de zolders van het museum lagen opgeslagen. De kunstenaar zit op dat moment in Parijs. In 1959 weet conservator Pierre Janssen – na lang praten met Appel – daarvan zesentwintig gouaches en tekeningen aan te kopen. Dat maakt dat het Stedelijk Museum Schiedam  een vroege CoBrA-collectie bezit, één van de belangrijkste van Nederland.

#2. Oerbeest
In het Stedelijk Museum Schiedam zijn er een aantal kunstwerken te vinden van Karel Appel (1921-2006), een van de beroemdste kunstenaars uit de CoBrA beweging. Een van de aanraders is het Oerbeest. Appel maakte dit olieverf schilderij in 1951. Op dit schilderij komen vrolijke kleuren zoals rood, geel en groen terug, maar ook zwarte vlakken. Je kan er een dier in ontdekken, maar welk dier is maar net afhankelijk van hoe je er naar kijkt. Dieren scoren natuurlijk altijd erg goed bij kinderen! Je ziet onder andere de schubben, een vissenkop, een staart wat ook een oog op een steeltje kan zijn, vlekjes, een klauw en meer.



#3. Danse Macabre

Ook dit olieverf schilderij van Anton Rooskens (1906-1976) vind je op zolder. In tegenstelling tot de vele lichte en kleurrijke kunstwerken is deze juist heel donker, zoals je van de naam kan verwachten. Met kleur zijn er een aantal elementen in verwerkt, waar je naar kunt staren en waarbij iedere keer toch weer iets anders opvalt of je het op een andere manier kan uitleggen. Het ene kind kan dit misschien een beetje eng vinden, terwijl het andere er een monster in ziet en er juist door geïntrigeerd wordt. De sfeer van dit schilderij komt dus wel goed over op kinderen.

#4. Een muur met schilderijen
Op de tweede verdieping van het museum vind je een soort van collage met 26 verschillende schilderijen (gouaches) van diverse artiesten.Er hangt van alles zonder duidelijke samenhang: van abstract werk van Daan van Golden tot een doek met een vrouw erop van Jan Sluijters. De gemene deler is dat alles aangekocht is door oud-curator Pierre Janssen.Bij elk werk hangt een beeldscherm waarop een ‘verteller van nu’ over de aankoop vertelt, bijvoorbeeld Wim Pijbes en Jasper Krabbé. Vanwege de diversiteit zit er voor elk kind wel wat tussen. Wat dacht je bijvoorbeeld van het schilderij dat zowel een vogel als een dinosaurus zou kunnen voorstellen? De naam en maker van het kunstwerk zijn me helaas onduidelijk. 


#5. De huiskamer & Pierre Janssen
De meeste kinderen houden van visueel beeld, helemaal als dat beweegt en voorzien is van geluid. Het maakt vaak niet eens uit wat er te zien is. In het midden op de eerste verdieping vind je een opstelling dat je een woonkamer gevoel geeft. De huiskamer is een beetje retro ingericht met een poefje, twee fauteuils, zachte vloerbedekking op de vloer, plantjes, dressoir en een televisie waarop een documentaire te zien is en waar Pierre Janssen zijn visie op kunst uitlegt. Pierre Janssen heeft gewerkt als conservator in Schiedam, maar ook als directeur van Museum Arnhem. Zijn doel was om kunst zo toegankelijk mogelijk te maken. De muren van het museum dienden volgens hem alleen om de regen buiten te houden. En dat merk je nog steeds. Zo werden hier als eerste de gedragsregels aangepast en hoef je niet stil te staan, maar mag je gewoon lachen!

Pierre Janssen ziet kunst vooral als een middel om mensen te verbinden. Hij wist een gastvrij, ‘democratisch’ museum te creëren, waarmee hij zijn tijd ver vooruit was. Er kwamen naast doorgewinterde kunstliefhebbers ook ‘gewone’ mensen én hun kinderen.

Bonus: de kunstklas
Last maar absoluut niet least; een absolute aanrader om bijvoorbeeld je bezoek aan het museum te eindigen is de kunstklas op de tweede verdieping. Deze vind je aan het einde van de gang. In de hoek staat een tv waarop een filmpje afspeelt en er staan twee grote tafels met bakjes met kleurpotloden, stiften en scharen. Dit is niet alleen voor workshops. Zo kun je als bezoeker niet alleen passief naar kunst kijken, maar ook zelf actief aan de slag gaan. Je zet een koptelefoon op en krijgt vervolgens een verhaal te horen van Pierre Janssen dat gaat over handen, strepen, kuikens en meer. Tijdens het luisteren ga je aan de slag om het verhaal in beeld te brengen. Dat is een erg leuke opdracht! Als je klaar bent mag je je kunstwerk ophangen aan de muur tussen de andere kunstwerken!

Relaxte sfeer
Ook in de entreehal van dit museum heerst een relaxte sfeer. In het midden staat er een tafel vol met lekkernijen; van schalen met fruit tot en met gebak en drankjes. Je kan rustig aan een van de lange tafels plaatsnemen. Een van de tafels is ingericht om te tekenen, over de gehele lengte ligt er een soort behangrol met tekenpapier. Er liggen kleurtjes zodat je je niet hoeft te vervelen. Wat ik heel bijzonder vind aan dit museum is dat deze sfeer niet alleen terugkomt in de inrichting, maar versterkt wordt door de medewerkers. Of ze nu achter de balie staan of als suppoost in een zaal. In plaats van me aan te kijken alsof ze vuur zien branden, omdat ik met een peuter naar binnen ga krijg ik te horen dat ze het zo bijzonder vinden dat ik met een kind een rondje loop. Daardoor voel ik me gelijk een stuk meer op mijn gemak. Heel kindvriendelijk!

De inrichting van een museum is aan wisselingen onderhevig. De Kunstfanaatjes doen hun best om de website up-to-date te houden, het kan echter voorkomen dat een besproken kunstwerk niet te zien is.

Heb jij het Stedelijk Museum Schiedam weleens met kinderen bezocht? Deel jouw ervaringen met ons in een reactie hieronder!

 


Linda (30) werkt als gastouder en is sinds 2015 professioneel blogger op mamaliefde.nl Ze is gelukkig getrouwd en moeder van een koningskoppel dat bestaat uit een self-proclaimed princess Edith (5) en een onderzoekende zoon Hendrik (4).

COMMENTS ARE OFF THIS POST