READING

Basquiat met peuters: Don’t try this at home      ...

Basquiat met peuters: Don’t try this at home                

Een tentoonstelling van Basquiat in het SCHUNCK*? Daar moest ik naartoe! Basquiat heeft naar mijn idee een enorme stempel achtergelaten met zijn kunst: hij kon een boodschap overbrengen als geen ander. Bovendien had ik zijn werk nog niet eerder real life gezien. Genoeg redenen voor mij om te gaan. Maar zou het ook wat zijn voor mijn driejarige zoon Matthew?

Het is vrijdagochtend, het museum in het monumentale Glaspaleis, gaat pas om 11 uur open, dus maken Matthew en ik er een gezellig dagje uit van. We wandelen door het centrum van Heerlen en eten daarna nog ergens lekker een broodje. Eenmaal in SCHUNCK kijken we eerst even rond in de museumwinkel. Uit het assortiment kan ik al opmaken dat er waarschijnlijk niet veel kleine kinderen komen, zo ligt er maar één kinderboek (het zoekboek Waar is Warhol? van Catherine Ingram). 

De museummedewerkers zijn heel vriendelijk en geven Matthew een SCHUNCK-armbandje terwijl wij in de rij staan bij de kassa. Beneden bij de kaartcontrole legt een vriendelijke mevrouw ons uit waar de tentoonstelling begint en hoe je zo door de carrière van Basquiat loopt. 

Basquiat
Jean-Michel Basquiat (1960-1988) werd geboren in New York en kreeg bekendheid als een van de leden van SAMO dat eind jaren zeventig de muren van de Lower East Side van Manhattan beschreef met raadselachtige graffiti teksten. In enkele jaren ontwikkelde Basquiat zich van graffiti artiest naar internationaal erkend kunstenaar. Hij overleed op 27-jarige leeftijd aan de gevolgen van een overdosis.

Tentoonstelling
Basquiat, The Artist and His New York Scene’ vertelt het verhaal van het werk en leven van de jonge Basquiat. We zien hier werk en foto’s uit zijn periode in New York, tussen 1978 en 1982 toen hij met zijn vriendin Alexis Adler een appartement deelde. De tijd dus voor zijn grote doorbraak. Er is werk te zien van Basquiat en zijn tijdgenoten, waaronder poëtische graffiti teksten en grote canvassen. De tentoonstelling begint met een film, hier heeft Matthew even aandacht voor, maar houdt het al snel voor gezien.        

Dan lopen wij het ‘appartement’ binnen waar Basquiat met Alexis Adler woonde. Matthew loopt direct op de televisie af met de koptelefoon en vindt vooral het muziekje wat hij hoort erg leuk. Als hij klaar is met luisteren, bekijken we de ruimte. Matthew is gek op verkleden en zijn oog valt dan ook direct op de beschilderde overal die er hangt. Hierna til ik hem op om de foto’s te bekijken van de beschilderde spullen uit het appartement. Ik vraag hem wat hij ziet.“Een stoel, een koffer, kleren en… oh, mama!! Een tv vol met verf! Dat mag toch niet?!”  Tja, Basquiat is natuurlijk niet het beste voorbeeld voor een peuter, hihihi.                    
                                                                                                          

Het  langste blijft Matthew staan kijken bij de reuze foto van het appartement, “Wat een rommel, vind jij dat mooi mama?” Ik leg hem uit dat Basquiat hier niet zo veel centjes had en hij heel graag wilde tekenen en dus maar overal op ging tekenen, ook waar het eigenlijk niet op mag. Ook zeg ik er bij dat hij dit thuis natuurlijk niet mag doen en hij altijd op een papiertje moet tekenen, hij knikt.

Wij lopen verder en zien in de volgende ruimte een opengeslagen schetsboek van Basquiat liggen, er naast is een scherm waar je door het schetsboek kunt swipen, wij maken er een spelletje van, Matthew moet de opengeslagen bladzijde op het scherm terug vinden, dat vindt hij erg leuk. Hij heeft daarna voor de rest van deze ruimte niet veel belangstelling dus wij gaan door. Door naar een stuk waar ik erg naar uit keek, SAMO..

Terwijl ik op de foto’s naar de teksten uit zijn SAMO-tijd sta te kijken, kijkt Matthew naar een filmpje op een televisie. De mevrouw van de kaartcontrole komt naar mij toe en waarschuwt mij even voor het volgende gedeelte. Zij wijst mij er op dat de groene gang die zo volgt niet heel kindvriendelijk is (het is uit de tijd dat Basquiat in een bordeel schilderde), blij met haar advies loop ik dus dat gedeelte snel door, hier en daar vang ik snel een glimp op, het is inderdaad beter om hier even wat sneller doorheen te lopen.

Door naar waar de meeste Basquiat van kennen, zijn schilderijen. Aan het eind van de tentoonstelling hangen vier enorme, prachtige doeken van Basquiat waar ik wel uren naar kan blijven kijken, ‘Kings of Egypt II & Kings of Egypt III’, ‘Ishtar’, ‘Beast’ en een ‘untiteld’ stuk. Hoewel ik dus helemaal onder de indruk ben, is mijn peuter dit totaal niet. ‘Vind jij het mooi?, vraagt hij verbaast aan mij. Ja, zeg ik. Ik vind het echt lelijk zegt hij. Als ik aan hem vraag waarom antwoord hij “Er is overal gekrast, gaan we nu?’ Tja, niets is zo eerlijk als een kind, gelukkig dat smaken verschillen… 

Is het een must-see voor kunstfanaatjes?
Dat niet echt. Voor papa’s en mama’s is de tentoonstelling heel bijzonder, want de kunst van Basquiat wordt nog maar zelden getoond in ons land. Maar met peuters kun je niet alles rustig bekijken natuurlijk. Ook is er geen educatief materiaal voor de allerkleinsten aanwezig. Voor kids die al kunnen lezen, is er een museumtas beschikbaar. Hierin zitten leuke vragen waarin kinderen echt naar de kunst leren kijken. Deze museumtas zit super leuk in elkaar, zeker een aanrader dus met grotere kinderen! 

Overige faciliteiten voor kunstfanaatjes
Er is een verschoonplek in de damestoilet (sorry papa’s!). Er is een lift, handig als je kindje in de buggy zit, maar deze is wel alleen op aanvraag bij het personeel te gebruiken. Op de vijfde etage van het Glaspleis vind je het museumrestaurant waar ze heerlijke broodjes hebben. En ook heel fijn: alle gerechten zijn in kinderformaat te bestellen. Babyhapjes met verse groenten maken of melk opwarmen? Brasserie Mijn Streek doet er allemaal niet moeilijk over.  Wel willen ze benadrukken dat ze kindvriendelijk zijn, maar geen pretpark waar kinderen mogen rennen en schreeuwen. Jammer is dan wel dat er geen kinderhoek is waar kleintjes zich even kunnen vermaken. Er is verder in SCHUNCK ook geen plek voor kids om even uit te razen, dus misschien handig om ze voor binnenkomst even lekker te laten rennen op het plein achter het museum.

Basquiat: The Artist and his new york scene is nog te zien t/m 2 juni in het Schunck in Heerlen.

Heb jij Schunck weleens bezocht met jouw kunstfanaatjes? Deel je ervaringen met ons! 


Francis (33) is een geboren en getogen Amsterdamse. Ze werkt als pedagogisch medewerkster op een babygroep en heeft 2 zoontjes; Josh (4 jaar) en Matthew (1 jaar). Ze is een ondernemende moeder en onderneemt veel met haar jongens, en daar horen museumbezoekjes ook bij!

COMMENTS ARE OFF THIS POST