Marjolein dompelt zich samen met haar zus Lot en kunstfanaatjes Hannah (7) en Ruben (4) onder in de fantasiewereld van fashion fotograaf Tim Walker tijdens hun bezoek aan Wonderful Things in de Kunsthal in Rotterdam.

De fabelachtige fantasiewereld van Tim Walker
Het idee om met de kinderen naar de Kunsthal te gaan ontstaat spontaan, dus van tevoren inlezen zit er dit keer niet in. Gelukkig blijkt dat ook niet nodig, de tentoonstelling wijst zichzelf: we hebben het gevoel dat we in een real-life, edgy sprookjesboek stappen. Een belevenis, en bovendien zijn de begeleidende teksten duidelijk en lekker leesbaar. 

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is… een kever!
Als we de tentoonstelling in lopen worden we begroet door regenboogletters en een introductie, waarin Tim Walker (1970) uitlegt dat hij van jongs af aan al zijn fantasieën vast probeert te leggen met zijn camera. Dat is in de Kunsthal niet alleen met zijn foto’s gelukt, maar ook met de ruimtes. Dat realiseren we ons helemaal als we een ruimte inlopen die overloopt van de Engelse roze rozen: vloerbedekking, behang; echt alles is roze en bedekt met bloemen. We pakken onze kans en gaan lekker op de grond zitten om een zoekspelletje te doen met de drie grote foto’s die we voor ons zien. Op zoek naar een blauwe kever, een skoelettenhoofd (volgens Ruben) en een beeld. 

Typically Tim
Nostalgische herinneringen aan zijn kindertijd en liefde voor de natuur zijn belangrijke thema’s voor Tim Walker, maar ook identiteit en emoties staan centraal. Dat de tentoonstelling is geïnspireerd op het Victoria and Albert Museum in Londen is overal terug te zien: we lopen door ruimtes met afbeeldingen van immens grote glas-in-lood ramen van ridders en zwaarden en het geheel voelt typisch Engels aan met gecapitonneerde ‘knuffelmuren’ en een ruimte die geïnspireerd is op kunstige juwelendoosjes uit de collectie van het museum.

Kunstfanaatjes proof
Tijdens de tentoonstelling kunnen ouders en kinderen in het Kunsthal LAB aan de slag met activiteiten rondom Wonderful Things. Daar zijn wij niet geweest, want te weinig tijd. Zelf had ik een kinderroute of speurtocht met opdrachten door de tentoonstelling wel voor me gezien: er zijn meer dan voldoende aanknopingspunten voor en dat had de beleving van de kinderen volgens mij nog extra gestimuleerd. De kinderen kunnen niet echt een favoriet werk noemen – wellicht was de ervaring iets te overweldigend -, maar werden wel blij van de ‘knuffelbaarheid’ van de zalen; het feit dat ze konden zitten en dat er zachte muren waren vonden ze heel fijn.

Een laatste tip
Wij gingen op een regenachtige zaterdag en vonden het erg druk. Volgens de suppoost was dit een normale drukte voor een weekenddag. Dus als je doordeweeks kunt gaan, is dat zeker een aanrader!

De tentoonstelling is nog maar tot en met zondag 29 januari te bezoeken, dus wees er snel bij!

Benieuwd naar onze andere ervaringen in de Kunsthal? Lees het hier: Job, Joris & Marieke, Een Calder-feestje, Hyperrealisme Sculptuur of een aaibaar beeldverslag.