Een kunstgesprek met mijn peuter

Onze zoon Mats is nog maar drie jaar oud, maar hij komt regelmatig in aanraking met kunst & theater. Mama werkt namelijk in de theatersector waardoor er veel voorstellingen worden bezocht en papa heeft een liefde voor kunst. Onze peuter komt dus regelmatig in het theater en het museum. Dat Mats veel ziet, merken we doordat hij ‘smaak’ begint te ontwikkelen. Oftewel hij geeft heerlijk oprecht zijn ongezouten peuteroordeel. Voor dit blog leek mij het leuk om met hem in gesprek te gaan over kunst.

Mama: Wat is kunst?’

Mats: ‘Kunst.’

Mama: ‘Ja kunst?’

Mats : ‘ Zeg jij het maar mama?’

Jip en Janneke uitleg
Het begint al goed! Mats kijkt me vragend aan. Het vergt wat verduidelijking. Ik kies voor de simpele Jip en Janneke uitleg en vertel hem over beeldende kunst en schilderijen en leg hem uit dat alles wat in een museum hangt kunst is. Maar dan wijst hij naar de prints die bij ons aan de muur hangen. “Dit is toch gewoon hier thuis. Wij zijn toch geen museum mama?’ vraagt hij lachend.

Bewust kijken naar kunst doet Mats nog niet, het zijn voor hem plaatjes die voorbijkomen. Het hangt natuurlijk ook niet op zijn kijkhoogte, waardoor hij het anders in zich opneemt. Leuk om te merken dat hij veel meer heeft met abstracter werk, dan met een realistisch beeld of fotografie. Bij abstract werk hoeft hij niet lang na te denken over wat hij ziet. Hij heeft gelijk een beeld. Heerlijk dat peuterbrein! Waar ik mij over verbaast, is dat kleur niet altijd datgene is wat hem aantrekt of intrigeert. Ik was van mening dat kinderen kleurgevoelig zouden zijn, maar wat blijkt: de sobere Escher print in huis is favoriet. Duidelijk tekeningen waarbij hij de symmetrie niet altijd direct doorheeft. Dat maakt het leuk om te praten wat we nu precies zien.

Fantaseren met de Kaatje methode
Om beter kunnen kletsen over wat we zien, pak ik een prentenboek wat we lang niet meer gelezen hebben uit de kast: Niet aanraken Kaatje!* In dit boek gaat Kaatje naar het museum en wat andere bezoekers niet door hebben en zij wel is dat je in de schilderijen kan stappen. Ze beleeft hier allerlei avonturen. Mats is een jongen met veel fantasie. Hij bedenkt de hele dag verhalen dus dit prentenboek spreekt hem aan. Dat maakt dat we ’s avonds samen in bed fantaseren over kunst. De Escher is nu helemaal niet meer in beeld, maar wel een ander kunstwerk van Kees van Dongen dat hij kortgeleden in het museum zag. In eerste instantie vond hij deze helemaal niet zo spannend, maar als je erin kunt stappen wél. Er stond namelijk een hond op en daarmee wil hij graag spelen. Waren we allemaal nog maar 3 jaar oud om zo heerlijk te fantaseren. Ik ga de Kaatje methode vaker toepassen in het museum!

*Dit boek is helaas niet meer leverbaar, wij raden aan om websites zoals Marktplaats in de gaten te houden voor dit leuke kunstboek!

 Praat jij wel eens over kunst met jouw kids en hoe doe je dat? Deel het met ons hieronder! 


Vivian (37) woont in Delft samen met haar vriend en twee kinderen Mats (3) en Bente (1). Ze viert graag het leven door de dingen te blijven doen naast het moederschap en het werk die haar blij maken. De pijlers daarbij zijn uren kletsen met haar vriendinnen, het stylen van haar huis en shoppen (met name voor de kids!) Ze werkt in de kunst & cultuursector als stage coördinator.

COMMENTS ARE OFF THIS POST