De titel van deze tentoonstelling lijkt wel gemaakt voor kleine kunstfanaatjes. En ook de inhoud spreekt hen aan. In Rijksmuseum Twenthe is alles in beweging. Grote en kleine installaties draaien, lopen en maken geluid in de grote groepstentoonstelling Ik speel, dus ik ben. 

Spelende en lachende mensen in het museum, wat zien we nu? Het lijkt wel alsof ze een voorbeeld genomen hebben aan kinderen. Het hele museum is gevuld met uiteenlopende speelse installaties: van een dansend spookje tot enorme zeepbellen en stuiterende hoepels.

De installaties zijn gemaakt door Eibert Draisma, Zoro Feigl, Martens & Visser, David Scheidler, Bert Schoeren, Peter Zegveld en Christiaan Zwanikken. Alle kunstwerken zijn ontstaan vanuit een speelse experimenteerdrift.

Opening tentoonstelling Ik speel, dus ik ben – Zoro Feigl

Ik speel, dus ik ben is een interactieve tentoonstelling waarin je wordt uitgenodigd om mee te spelen. Met een druk op de rode knop verandert een slap, wit doekje opeens in een spookje. Heel even wordt je als ouder bevangen door een magische manier van denken, een vermogen dat vaak op weg naar volwassenheid is zoek geraakt. 

Ik speel, dus ik ben is nog tot en met 22 oktober te zien in Rijksmuseum Twenthe, Enschede

Heb jij deze tentoonstelling met kids bezocht? Deel jouw ervaringen met ons in een reactie hieronder!