READING

Met een knulletje naar het Centraal Museum

Met een knulletje naar het Centraal Museum

Een museum dat al een tijdje op onze wishlist stond: het Centraal Museum in Utrecht. Een stad waar ik tot een aantal jaar geleden kwam om te feesten, uit eten te gaan en zo af en toe ook om te studeren…het was een feestje om weer terug te zijn in de Domstad. Dit keer niet met een tas vol saaie studieboeken, maar gewapend met kinderwagen, een peuter van 2,5 en een camera!

Wat meteen al een aantrekkingskracht op kinderen heeft, is de entree naar de rest van het Centraal Museum: vuurrode gordijnen. Natuurlijk even rondrennen en ja dat kan hier ook, maar pas op dat je kind niet stiekem aan de gordijnen wil gaan hangen!

HET UTRECHTSE SCHIP
We zijn begonnen met een bezoekje aan het Utrechtse schip. Dit duizend jaar oude schip is in 1930 opgegraven in Utrecht en vervolgens naar het museum gebracht. Best een spannende zaal, we gingen er in ieder geval spontaan van fluisteren met z’n drieën. Het is voor de hele kleintjes onder ons misschien wel een spannend bezoekje omdat het ook een beetje duistere omgeving is. Maar Seb was stoer en keek zijn ogen uit!

DOUCHEN IN HET MUSEUM
Het werk van Johnie van Boeijen (afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten) was erg in trek bij onze kleine man en dat komt waarschijnlijk doordat het werk voornamelijk dagelijkse gebruiksvoorwerpen uitbeeldt, zoals een douchekop, een klok en een tandenborstel. Dat maakt het voor kinderen heel herkenbaar, en toch ook apart. Seb was zichtbaar verbaasd om de voorwerpen die wij thuis ook gebruiken hier in een museum te zien.

BORSTEN, LAMPIONNEN & EIEREN
Het museum kent zoveel zalen dat je lang niet alles gaat zien. Er is te veel om op te noemen maar één van de favorieten van Seb was duidelijk: Tits Painting (1995) van Jean-Michel Othoniel. Tja, dan begin je als moeder toch wel een beetje te zweten als een jochie van 2,5 dit nu al een interessant kunstwerk vindt waar hij naar blijft wijzen en kijken…en vraagt: ‘Wat is dit?’

De verzameling Sint-Maarten-lampionnen was ook zeer in trek. Seb heeft er geen benul van dat onder deze lampionnen op de grond een afbeelding van een kunstwerk uit het museum te zien is, maar het is reuze interessant om onder de lampion door te lopen. Voor ouders was deze ruimte misschien wel de prettigste van het hele museum. Er viel namelijk niks te ruïneren; Seb was te klein om bij de lampionnen te kunnen en er hingen geen kunstwerken. We konden dus even rustig ademhalen…

Het is leuk en bijzonder om te zien welke kunstwerken Seb zelf uitkiest. Bij zijn vader op de arm krijgt hij ineens een heel klein schilderijtje van een mandje met eieren in het oog. Daar moeten we onmiddellijk naartoe. Als een ware kunstkenner kijkt hij ademloos naar het doek (toch zeker 2 minuten, wat voor een peuter een eeuwigheid is!). Even verderop hangt een heel duister schilderij, met hele vage vormen. Het onherkenbare blijkt Seb ook aan te trekken, want hij vraagt “wat is dat?” Als we die vraag aan hem terugstellen antwoordt hij “een meneer”. En ja, er zijn inderdaad hele vage schimmen te zien, als je goed kijkt.

PEUTERPROOF?
Wij hebben bij ons bezoek net de tentoonstelling Rietvelds Meesterwerk: Leve de Stijl! gemist (vanaf 4 maart – 11 juni 2017). Maar we hebben wel mogen genieten van de diverse Rietveld stoelen in het museum. Een leuke to-do tip: Op de bovenste etage staat een grote verzameling stoelen waar je lekker in kunt gaan zitten/klimmen. Dat is met een peuter natuurlijk een walhalla en die kans laten we ons zeker niet ontglippen. Ook het poppenhuis van Petronella de la Court is erg leuk. Het is ontzettend gedetailleerd en zeer geschikt voor leuke zoekspelletjes samen met je kind. Het schattige poppenhuis zit achter glas, dus helemaal kind-proof.

Door het museum heen zijn er ook verschillende plekken waar voor kinderen (en volwassenen) ‘iets te doen’ is. Zo is er een voelbox waar je je handen in moet steken, brrrrrrrr, en vinden we een knop die ons een leuke audio-toelichting op een kunstwerk oplevert, verteld door kinderen. Ook zagen we een molensteenkraag aan de muur hangen – zo’n dikke witte kraag die je zo vaak op schilderijen ziet – en die wilde Seb uiteraard ook even uitproberen!

NIJNTJE MUSEUM
De duur van onze museumbezoekjes hangen altijd af van de spanningsboog van Seb en in het Centraal Museum wordt er op sommige plekken wel verzocht om je kindje aan de hand langs de kunstwerken te leiden. Voor een kind – als hij er geen zin in heeft – best een moeilijke opgave. En hoe fijn is het dan om daarna heerlijk ongeremd te kunnen rondrennen in het tegenovergelegen nijntje museum. Alles is mega-kids-proof (we hadden niet anders verwacht natuurlijk). Het atelier van Dick Bruna bezochten we even daarvoor al in het Centraal Museum, waar Seb duidelijk enthousiast was omdat hij nijntje herkende. En in het nijntje museum heeft hij nog heerlijk gespeeld.

Zodra we 1 minuut in de auto op weg naar huis zaten, stortte de kleine man in slaap! Kortom een groot succes en we komen zeker nog eens terug om de rest van de collectie te gaan bewonderen!

Meer zien: Bekijk alle foto’s hier op welovevisuals.nl // ENJOY!

Wat vond jij van het Centraal Museum? Deel jouw ervaringen met ons hieronder!


Roumayne (38) woont samen met vriend Gijs en twee zoontjes van 1,5 en 5 jaar in Amsterdam. Na jarenlang gewerkt te hebben als apotheker, gooide ze het roer om en begon aan de Fotoacademie Amsterdam. Daarnaast is Roumayne oprichter van Leren Van Kunst. Met haar bedrijf slaat ze een brug tussen kunstkijken en persoonlijke ontwikkeling. Ze had van tevoren niet gedacht dat museumuitjes zo leuk zouden zijn met 2 kids. “Het is werkelijk een feestje om mee te mogen gaan op de ‘verwonderings-reis’ van die kleine mannetjes. Ik neem jullie ook graag mee & wens jullie heel erg veel fun toe!”

COMMENTS ARE OFF THIS POST