Speelse kunst in het Van Abbe Museum

Nog net voordat ik weer wegga naar zee en afscheid moet nemen van mijn allerliefsten, bezoeken we samen het Van Abbemuseum in Eindhoven. Een fantastische middag met zijn drieën volgt waarbij ons kunstfanaatje zich kostelijk amuseert en heerlijk zijn gang kan gaan. Daarentegen wordt papa aangesproken dat hij wel een beetje moet oppassen met zijn grote camera.

De tentoonstelling The Way Beyond Art leent zich door de experimentele vormgeving dan ook wel uitstekend voor jonge kinderen om zich goed te vermaken. De kunstwerken stellen vragen aan de orde die voor iedereen herkenbaar en belangrijk zijn. In wat voor land of maatschappij willen we leven? Onze Jayson (1) beantwoord deze vraag met tevreden gebrabbel en met een hoop enthousiasme.

Martin Creed in de lift 
Het Van Abbe heeft een enorm aanbod, wij kiezen ervoor om gelijk naar de eerder genoemde tentoonstelling te gaan. De entree is in de oudbouw van het museum en na ontvangst krijgen we een sticker die we op onze kleding moeten te plakken. Voor ons kleintje plakken we deze maar op zijn kinderwagen. We doorkruisen het museum richting de nieuwbouw, naar de lift waar de kunst-pret al begint. Hier klinkt een meerstemmige toonladder, een werk van Martin Creed uit 2004. Onze zoon vindt het super cool en doet spontaan mee. Ik wil eigenlijk op de knopjes van de lift blijven drukken, maar dan komen we natuurlijk nooit boven.


Nadat mama ons beider eindelijk uit de te leuke lift hebben gekregen, gaat het avontuur gewoon verder. De muren zijn beklad met teksten en in de eerste zaal staan televisies en er hangt neonverlichting en een grote lampionachtige bol. De tentoonstelling AHY-KON-UH-KLAS-TIK, fonetische spelling van Iconoclastic, verwijst naar de manier waarop conservator Brooke Andrew methodes van categoriseren, presenteren en mythologiseren uit het verleden omkeert. Teruggrijpend op zijn gemengde achtergrond als Australische Kelt en Wiradjuri (Aboriginal Australiër) vraagt Andrew dat we onze verhouding tot geschiedenis veranderen. Hoe zijn geschiedenissen opgebouwd en op wiens voorwaarden?

Ons kunstfanaatje hadden we met goedkeuring van de suppoost al uit de kinderwagen gelaten, maar aangezien hij zo onder de bol door zou kunnen, en ikzelf niet, blijf ik vlak bij hem en pak ik hem op wanneer hij een spurt maakt richting de reusachtige bol.

Kussenfort
In de naastgelegen zaal beginnen we met de tentoonstelling The Way Beyond Art en vinden we een cirkel van opgestapelde zandzakken in verschillende kleuren en met uiteenlopende patronen. Je kan er lekker zitten of hangen. Jayson heeft na enige aarzeling de tijd van zijn leven in en op het kunstwerk Civilian Defense uit 2007 van Dan Peterman. Zeker wanneer er nog een kindje het kunstwerk betreed wordt er druk samen gespeeld. Ik zie dat de suppoost een lach niet kan onderdrukken, vrijwel iedereen die langs het tafereel van de twee spelende kinderen loopt, geniet even van het aanblik van de jonge vreugde.

Nog voor dat ik mij bedenk dat we hier tot sluitingstijd gaan doorbrengen, heeft onze kleine kunstfanaat er genoeg van. Hij verlaat het kussenfort van zandzakken en wandelt op zijn sokjes de zaal uit. Zoals eerder benoemd, leent de tentoonstelling zich goed om er met een kleintje naartoe te gaan. De speelse opzet en de keuze van de kunstwerken, nodigt uit om heel vrij rond te lopen. Daarom mislukt ook bijna de foto bij het behang van Bas van Beek, want Jayson wilde helemaal niet opgepakt worden om te poseren voor een foto.

In een andere zaal zien we een mega tent en een uitkijkplatform. De tent is minder interessant – wel de koptelefoons in de tent. De dreumes luistert aandachtig naar het geluid wat er uitkomt. Totdat de trap naar het uitkijkplatform wordt ontdekt. Natuurlijk moet hier even van de gelegenheid gebruikt worden gemaakt om te laten zien hoe goed hij de trap op kan komen. Bij de laatste zaal komen we weer in de centrale hal en blijkt dat we de tentoonstelling  eigenlijk verkeerd om gelopen hebben. Dat is dan ook wel weer het leuke van het volgen van je kunstfanaatje, want hem maakt dat helemaal niks uit! 

De Stijl
Eenmaal weer beneden na een ritje met de muzikale lift lopen we langs de opstelling Van Abbe en De Stijl, maar vooral de erker met uitzicht op de Dommel krijgt aandacht van de kleine man. Zo heeft papa even de tijd om een aantal werken van De Stijl te bekijken. Via een verhaal over moderne kunst in de tentoonstelling The Making of Modern Art gaan we langzaam richting de uitgang.

Terwijl mama de laatste tentoonstelling verder bekijkt, ga ik op zoek naar een verschoonplek om ons kunstfanaatje een beetje op te frissen voordat we huiswaarts gaan. In de gender neutrale toiletten is dat heel goed mogelijk met de uitklapbare commode.

Tot slot
Het Van Abbemuseum en vooral de tentoonstelling The Way Beyond Art zijn fantastisch om met jong kinderen naar toe te gaan. Leuk detail is dat er kleurplaten liggen tussen de informatie brochures om mee naar huis te nemen. Of althans, wij hebben ze mee naar huis genomen. Ik kan alleen aanmerken dat het een beetje zoeken is naar de lift, maar de alleraardigste suppoosten wijzen ons graag de weg.

Om met de kinderwagen door het museum heen te komen is geen probleem, nergens is het te krap voor de kinderwagen en is alles ruim opgezet. Anders kan het museum ook nog door middel van de Special Guests Robot worden bezocht. Deze robot maakt museumbezoek mogelijk voor mensen die niet naar het museum kunnen komen. Zij kunnen de tentoonstellingen en kunstwerken vanuit thuis of school bekijken door zelf de robot door de zalen te besturen. We hebben jammer genoeg niet alles kunnen zien, want na een anderhalf uur kunstpret raakte ons kunstfanaatje wel een beetje op. Gelukkig een goede reden om snel weer eens terug te keren naar het Van Abbemuseum.

The Way Beyond Art bevat werk van onder andere Chto Delat, Corneille, Dan Flavin, Nilbar Güres, Iris Kensmil, Anselm Kiefer, John Körmeling, Taus Makhacheva, Füsun Onür, Dan Peterman, Thomas Schütte en Franz Erhard Walther. De tentoontelling is nog te zien t/m 3 januari 2021 

Heb jij het Van Abbe weleens met kinderen bezocht? We zijn benieuwd naar jouw ervaringen!


Raymond (34) woont samen met Diana en zoon Jayson (1) in Roermond. Hij beleeft veel avonturen als kapitein in de dredging en offshore industrie. In zijn vrije tijd bezoekt hij graag musea met Jayson die op dit moment vooral veel bezig is met ondeugend zijn en daar dan uitermate schattig bij kijkt.

COMMENTS ARE OFF THIS POST